Jest to problem dotyczący praktycznie wszystkich szczeniąt, które za wcześnie zostały odłączone od matki. Obserwując bawiące się szczenięta co chwilę można usłyszeć pisk, bo jeden złapał drugiego za skórę, co wziąwszy pod uwagę fakt, że szczenięce ząbki są ostre jak szpilki, musi być bardzo bolesne. Dopóki zaatakowany maluch sam potrafi się bronić i żadnemu nie dzieje się krzywda, bo do szczeniąt dociera, że za mocno gryzą i natychmiast zwalniają uścisk - suka nie interweniuje. Dopiero kiedy uzna, że któryś przekroczył granicę, sama, nie patrząc na wrzaski, pokazuje winowajcy jak to boli. Jest to najlepsza nauka i jeśli szczenię nadal zbyt często używa zębów, jego opiekun też musi natychmiast, choć innymi metodami, takie zapędy wyhamowywać, zwłaszcza, jeśli w domu są dzieci. Szczenięce podgryzanie ma charakter zabawy, w miarę jak malec dorasta jego zapał do gryzienia może się stać niebezpieczny. Nasila się wieku około 4-5 miesięcy, kiedy pojawiają się stałe zęby, a pies powoli wchodzi do świata dorosłych i szczenięce podgryzanie zamienia się w poważne konflikty zmierzające do ustalenia hierarchii. Dotyczy to nie tylko zwierząt ale również ludzi i w wykonaniu psa, który w tym wieku potrafi już ważyć 40 kg może to być groźne. Dlatego nie można tego problemu lekceważyć i trzeba jak najwcześniej zniechęcić psa gryzienia. Niektórzy twierdzą, że pies ma potrzebę gryzienia w genach, dlatego nie da mu się tego całkowicie wyperswadować i w praktyce chodzi przede wszystkim o to, żeby potrafił kontrolować siłę swojego uścisku. Dobrze wychowany, zrównoważony pies bawi się w gryzienie, ale nie gryzie, trzyma rękę swojego właściciela w pysku, ale nigdy nie zrobi mu krzywdy. Prawdę mówiąc nie jestem przekonana, że to wystarczy, zdecydowanie lepiej całkowicie oduczyć psa od podgryzania. Nigdy nie można przewidzieć, kiedy pies zaciśnie szczęki zbyt mocno, a poza tym co to znaczy „kontrolowanie uścisku”, przecież to, co dla silnej męskiej ręki nie stanowi zagrożenia, dla dziecka może skończyć się poważnym być wielkim optymistą, żeby wierzyć w to, że pies który na specjalnej aparaturze zaciska szczęki z siłą 700 kg potrafi dopasować uścisk do osoby, której ręce właśnie podgryza. Lepiej więc, jeśli się da, całkiem go tego oduczyć. Jak oduczyć psa gryzienia ? Może to zabrzmi dziwnie, ale należy robić to, co robi suka. Jeśli któreś ze szczeniąt za mocno podgryza ją podczas ssania, wstaje lub odwraca się na drugi bok, co powoduje, że szczeniak odpada od sutka. Matka wyraźnie go uczy, że jeśli gryzie, nie ma jedzenia. Jeśli za bardzo gryzie podczas zabawy, drugi szczeniak będzie się w ten sam sposób bronił, co powinno go zniechęcić do takich zaczepek. Gdyby to nie pomogło, w odpowiednim momencie do akcji wkracza matka, która gryzonia wytarmosi i wyraźnie mu pokaże, że taka zabawa jej się nie podoba. A jeśli szczenię gryzie właściciela podczas zabawy? W pierwszym rzędzie jak tylko zaczyna gryźć, chowamy ręce do kieszeni albo za siebie i zabawa zostaje przerwana. Nie róbmy tego za energicznie, bo odbierze to jako zachętę do siłowania się. Każda kolejna próba gryzienia powoduje koniec zabawy. Gdyby to nie pomogło, zostawiamy gryzonia samego i wychodzimy z pokoju zamykając za sobą drzwi. Musi to być natychmiastowa reakcja, żeby psiak wyraźnie odebrał ją jako bezpośredni skutek swojego nieodpowiedniego zachowania. Wracamy dopiero wtedy, kiedy wpada w rozpacz bo dotarło do niego, że jego pan jest na niego obrażony a on został ukarany. Każdą próbę gryzienia kwitujemy ostrym „fe!”. Warto nauczyć go znaczenia tego słowa, bo bardzo się przydaje, jeśli pies robi coś złego. Dla niego powinien to być komunikat, że musi natychmiast przestać, bo tak robić nie wolno. Jakiekolwiek karcenie nic nie daje, dla psa będzie to oznaczało podjęcie walki a przecież on tylko na to czeka. Właściciel musi psa przekonać, że ma w nim partnera do zabawy a nie do walki. Jeśli po przerwaniu zabawy lub nawet wyjściu do drugiego pokoju wracamy i podejmujemy zabawę a pies nie gryzie, trzeba go oczywiście pochwalić i nagrodzić smakołykiem. W zależności od charakteru psa nauka trwa krócej lub dłużej, ale nie wolno tracić cierpliwości, bo z pewnością skojarzy czego od niego oczekujemy. Każde przełamanie jego uporu to następna cegiełka w budowaniu autorytetu właściciela. Po pewnym czasie do psa dotrze to co najważniejsze, że pana należy słuchać, bo od jego decyzji nie ma odwołania, a im prędzej się podporządkuje, tym szybciej dostanie nagrodę. Bardzo dobre efekty daje wydawanie głośnych "okrzyków bólu" w momencie gdy pies gryzie i natychmiastowe zaprzestanie zabawy. Winowajca jest zaskoczony i szybko się orientuje, że to z jego powodu ten krzyk, zwłaszcza jeśli opiekun się od niego odwróci i przestanie zwracać na niego uwagę. Wszystko polega na tym, żeby pies zrozumiał, że gryzienie mu się nie opłaca, bo jak gryzie, jego pan nie chce sie z nim bawić i zostawia go samego. Bez nerwów i co gorsze-klapsów, bo pies bo pies odbierze to jako podjęcie walki, a karą ma być odrzucenie. Zanim edukacja nie zakończy się sukcesem, trzeba bardzo uważać na dzieci, nie zostawiać ich z psem bez nadzoru, zwłaszcza, że dzieci mają czasem podczas zabawy tyle energii, że może to wręcz pobudzić psa do działania. Może się również wpakować w tarapaty, jeśli mu przyjdzie do głowy podgryzać obcego, niezbyt przyjacielsko nastawionego psa.

Porada zoologiczna Dla psa gryzienie jest czymś normalnym, naturalnym. Pies, który wykazuje agresywne zachowania w stosunku do ludzi, stanowi duże zagrożenie. Zacznijmy jednak od tego, że każdy pies jest inny pod względem wieku, charakteru i swojej historii, więc nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania. Pies nie gryzie dla kaprysu. Zwykle ma to jakieś podłoże, które opiera się na utrwalonych nieporozumieniach w komunikacji między człowiekiem a zwierzęciem. Zdarza się, że sami nieświadomie doprowadzamy do tego stanu. Na samym początku zastanawiamy się, w jakich sytuacjach dochodzi do podgryzień i jak się zachowuje pies oraz osoba podgryzana. Wszystko uzależnione jest od tego, w jakim wieku jest nasz pies. Jeśli mamy do czynienia ze szczenięciem, to najczęściej gryzie, bo jest w trakcie socjalizacji, ale też przechodzi ząbkowanie, co dla tych maluszków bywa bardzo denerwujące. Taki problem z ząbkowaniem i gryzieniem zazwyczaj pojawia się 2 razy. Pierwszy raz, gdy wychodzą zęby mleczne (do 8 tygodnia życia) i drugi raz, gdy wyżynają się zęby stałe (3 – 8 miesiąc życia). Należy wtedy zapewnić psu odpowiednie zabawki, np. takie, które możemy wkładać do lodówki czy zamrażarki, aby je schłodzić, co przynosi naszym pupilom ukojenie w ząbkowaniu. Czasem piesek może gryźć nas po rękach i radośnie merdać ogonem. Jeśli jest to nasz pies, który jest z nami od szczenięcia to oznacza to, że bardzo nas lubi wręcz kocha i tak okazuje nam swoją radość i zadowolenie. Wtedy należy odpowiednimi komendami, przerwać mu radosne podgryzanie. Jednakże, jeśli mamy psa ze schroniska, a on gryzie nas po rękach lub po innych częściach ciała, może to świadczyć o wcześniejszych przebytych traumach i należy wtedy zwrócić się do behawiorysty. Powinno się też mieć pod ręką odpowiednie zabawki, np. szarpaki, zabawki, w których znajdują się przysmaki. Odwraca to uwagę psa i zajmuje się on wtedy całkowicie czymś innym. Bywają też momenty, że nasz pupil gryzie nas po nogach, chwyta za nogawki. Należy wtedy zwrócić uwagę, czy czasem psu coś nie dolega. Bywa też, że sami dokuczamy zwierzakowi, będąc, np. pod wpływem alkoholu i wtedy, niestety, ale będzie w stosunku do nas agresywny i może nas skrzywdzić. Wówczas sami sobie jesteśmy winni. Nie należy również przeszkadzać psu w trakcie posiłku oraz po długim spacerze, gdy ten chce wypocząć. Kiedy pies chwyta za nogawkę lub nogę, należy stawiać konkretne komendy, być stanowczym. Nie można karać ani głośno krzyczeć. Stanowczy ton powinien pomóc. Gdy starszy pies zaczyna podgryzać, może to świadczyć o jakichś chorobach starczych. Czasem taki piesek już niedowidzi, niedosłyszy. Należy zatem zadbać, aby miał dobre warunki bytowe, odpowiednią opiekę weterynaryjną. Można kupić klatkę kenelową, gdzie pies będzie bezpieczny i nie zrobi domownikom krzywdy, a na spacery zakładać kaganiec. Jeśli to możliwe, zawsze należy emanować spokojem i opanowaniem – psy natychmiast zauważają, że ktoś jest nerwowy. Należy wziąć sobie do serca fakt, że pies nie powinien być zagrożeniem dla innych, w domu, na spacerach, nawet podczas szkolenia. Natomiast po incydentach z pogryzieniem zaleca się szukać profesjonalnej pomocy u trenera psów lub behawiorystów. Bibliografia:

Dlaczego szczeniak gryzie? Szczenięta rodzą się z zębami jak igiełki, ale też z bardzo słabo rozwiniętymi mięśniami szczęki. Według jednej z teorii pozwala to szczeniętom z jednego miotu ustalić granice tego, jak daleko mogą się posunąć kąsając członków swojego stada. To proces nazywany instynktem hamowania gryzienia. Gdy jedno szczenię ugryzie zbyt mocno, drugie skowyczy, dając sygnał, że tu zabawa się kończy. W ten sposób szczenięta uczą się, jak mocno mogą gryźć swoje rodzeństwo, zanim nastąpi u nich wymiana zębów mlecznych na stałe i rozwiną się silne mięśnie szczęki. Szczenięta często gryzą, kiedy ząbkują, ponieważ pomaga im to złagodzić ból dziąseł. Szkolenie szczeniąt, by nie gryzły jest przedłużeniem tego naturalnego procesu socjalizacji. Wymaga ono jednak czasu i cierpliwości, aby efekty były trwałe. Jest to wyjątkowo ważny element w nauce szczeniąt dobrych manier i bezpiecznych zachowań, ponieważ dorosły pies, który gryzie, stanowi poważne zagrożenie dla ludzi, zwłaszcza dzieci, a także zwierząt domowych. Należy również pamiętać, że prawo jest surowe w przypadku niezdyscyplinowanych psów i istnieje bardzo realne zagrożenie, że taki nieokiełznany zwierzak zostanie nam odebrany, a nawet uśpiony. Lekcja 1. Nie dopuszczać do silnych ugryzień Chcąc powstrzymać szczeniaka przed gryzieniem może nas kusić, aby od samego początku udaremniać mu wszelkie próby podszczypywania i chwytania ząbkami. A jednak pomijalibyśmy tu ważny krok w procesie treningowym – szczeniak musi zrozumieć granice tego, jak mocno może złapać zębami, zanim stanie się to bolesne. Dla psa jest to ważna lekcja, bo w przyszłości, gdy w sytuacjach wywołujących stres lub lęk pies straci kontrolę i spróbuje kogoś ugryźć, zadziała u niego mechanizm chroniący przed wyrządzeniem krzywdy. Aby nauczyć pieska nie gryźć zbyt mocno, wystarczy kierować się własnymi obserwacjami szczenięcych zabaw. Delikatne trącanie i poskubywanie należy do naturalnych psich zachowań, więc pozwól swojemu pupilowi się bawić, ale gdy poczujesz silniejsze ugryzienie, wydaj z siebie dźwięk podobny do skomlenia i udaj, że Twoja ręka bezwładnie opada. Będzie to sygnał dla Twojego podopiecznego, że posunął się za daleko i nauczy go dostosowywać swoje zachowanie. Jeśli wszyscy domownicy będą konsekwentnie stosować tę samą metodę, szczeniak powinien już tylko delikatnie poskubywać, bez kąsania i gryzienia. Lekcja 2. Nie dopuszczać do kontaktu zębów ze skórą Kiedy mamy pewność, że szczeniak nauczył się już rozpoznawać próg bólu związany z gryzieniem ludzkiej skóry, czas na kolejną lekcję: zero kontaktu zębów ze skórą. Stosujemy wtedy tę samą metodę, z tym, że stopniowo zmniejszamy siłę ugryzienia, skomląc i pozwalając ręce bezwładnie opaść. W ten sposób utrwalamy komunikat, że żaden, nawet najlżejszy kontakt zębów ze skórą, jest nie do przyjęcia. Efekty szkolenia można wzmocnić poprzez nagradzanie pupila smakołykami: trzymaj smakołyk w zamkniętej dłoni i otwieraj ją tylko wtedy, gdy szczeniak nie gryzie, nie chwyta zębami i nie rzuca się na Twoją rękę. Chodzi o to, aby pokazać, że psi pyszczek i skóra w żaden sposób do siebie nie pasują. Osiągnięcie odpowiednich wyników zajmie trochę czasu i będzie wymagało cierpliwości, ale szczeniaki – tak jak dzieci – zaprogramowane są do nauki i asymilacji! Lekcja 3. Zabawki górą! Żucie, skubanie i chwytnie zębami należą do naturalnych psich zachowań i nie powinniśmy naszego pupila tak całkowicie do nich zniechęcać. Jednak, gdy szczeniak gryzie ręce musimy go od tego odzwyczaić. Szczenięta muszą jak najwcześniej nauczyć się, że zabawki do żucia są w porządku, ale ludzkie ciało już nie. Podczas lekcji 1 i 2, upewnij się, że w pobliżu jest sporo zabawek do żucia, aby piesek zrozumiał, że choć skóra jest terenem zakazanym, to zabawki można żuć do woli. Lekcja 4. Metoda „wstań i odejdź“ Szczenięta i małe dzieci mają ze sobą wiele wspólnego. Mogą mieć trudności z koncentracją na lekcjach, szczególnie gdy są podekscytowane. Czasami trzeba dać szczeniakowi trochę czasu, aby uspokoił się w kojcu, najlepiej z ulubioną zabawką do żucia. To nie jest kara, tylko szansa na poskromienie podekscytowanego malucha. Trening można wznowić, gdy maluch nieco się już uspokoi. Lekcja 5. Uwaga na kostki! Niektóre rasy psów, takie jak owczarki collie czy owczarki szetlandzkie, mają silny instynkt pasterski, który może prowadzić do „skubania“ kostek w celu utrzymania stada w ruchu. Gdy szczeniak gryzie po nogach, stań nieruchomo, aby zrozumiał, że takie zachowanie będzie miało efekt odwrotny do zamierzonego. Tylko nie gryząc, szczeniak może utrzymać stado w ruchu! Zachowaj spokój i skupienie! Szkolenie szczeniąt wymaga dużo cierpliwości i wytrwałości. Jeśli poczujesz, że zwierzak nie osiąga zbyt szybko oczekiwanych rezultatów, nie poddawaj się i przede wszystkim staraj się zachować spokój oraz skupienie. Krzyki czy karcenie szczeniaka mogą go tylko przestraszyć i zestresować, co może odnieść odwrotny skutek i wywołać dokładnie takie zachowania, jakim staramy się zapobiec. Jeśli okaże się, że Twój piesek nie robi postępów na lekcjach o nie gryzieniu, można zabrać go do profesjonalnego trenera. Psy, które gryzą, stanowią zagrożenie dla Ciebie i wszystkich wokół. Naszym obowiązkiem, jako opiekunów, jest dbanie o to, aby nasz czworonożny przyjaciel był bezpieczny dla otoczenia.

Dorota Abramowicz Przestrzegam, by nie podchodzić do śpiącego psa po to, by go pogłaskać - mówi Miriam Gołębiewska, trenerka i psycholog zwierząt. - Jeśli już chcemy to zrobić, zawołajmy czworonoga do siebie Otrzymaliśmy list od pani Lucyny zaniepokojonej zachowaniem trzyletniego mieszańca Fado. Pies jest w rodzinie od końca ubiegłego roku. Jako że mieszkanie nie należy do dużych, na legowisko kundelka wybrano miejsce w korytarzu, przy szafie. Ostatnio Fado zaczął warczeć na domowników zbliżających się do szafy. Nie pomaga karcenie psa, zdaniem pani Lucyny, dochodzi do eskalacji agresji - Fado zachowuje się coraz gorzej, Czytelniczka obawia się, że w końcu rzuci się na męża lub syna. Drugi problem polega na skłonnościach czworonoga do „kradzieży”. Pies złośliwie chowa kapcie domowników w sobie tylko znanych miejscach. Skąd bierze się takie zachowanie psa? Jak temu zapobiec?Zacznijmy od legowiska, które - niezależnie od warunków lokalowych - trzeba natychmiast przenieść w inne miejsce. Śpiący pies powinien czuć się bezpiecznie. Przesuwanie legowiska za każdym razem, gdy domownik zamierza wyjąć kurtkę z szafy, tego bezpieczeństwa nie gwarantuje. Generalnie przestrzegam, by w ogóle nie podchodzić do śpiącego psa po to, by go pogłaskać. Człowiek zapewne nie chciałby, żeby ktoś obcy wchodził do sypialni i napadał go, głaszcząc podczas snu -i pies w podobnej sytuacji czuje się równie niekomfortowo. Jeśli już chcemy pogłaskać naszego ulubieńca, zawołajmy go do siebie. Przychodząc, daje zgodę na dotyk człowieka. Choć - wracając do zachowania Fado - jego karcenie nie ma sensu, nie przyniesie oczekiwanych efektów. Równocześnie obawiam się, że same przenosiny nie zlikwidują problemu, który ma głębsze podłoże. Jego podstawą jest brak komunikacji na linii człowiek - pies. I to człowiek powinien nauczyć się odczytywania zachowania ulubieńca. Dlaczego? W końcu Fado nie warczy na domowników w kuchni, w pokoju, podczas spacerów...To, że poza korytarzem tego nie robi, nie oznacza, że wszystko jest w porządku. Mówi Pani, by nie karcić warczącego psa. Skąd wobec tego ma on wiedzieć, że nie powinien tak się zachowywać w stosunku do ludzi?Kiedy pies warczy na właścicieli, mamy już do czynienia z bardzo poważnym problemem. Wówczas nie należy Fado karcić, bo warczenie jest tylko komunikatem przekazywanym przez czworonoga i zarazem informacją dla człowieka, że wcześniej przegapił sygnały wysyłane przez psa. Warto przypomnieć sobie, co działo się wcześniej, jak przed „fazą warczenia” zachowywał się pies. Gdyby zwrócono uwagę na pewne sygnały, przekazywane przez Fado w momencie podchodzenia człowieka do jego legowiska, pewnie by zauważono, że brakuje mu poczucia bezpieczeństwa i komfortu. Jakie zachowanie może na to wskazywać?Na przykład pies staje się niespokojny, sztywnieje, oblizuje się, ziewa, odwraca się od człowieka... Na widok tak zachowującego się czworonoga na pewno bym się do niego nie zbliżała. Podstawowa zasada mówi, że lepiej zapobiegać niż leczyć. W obecnej sytuacji - nawet po wyprowadzce legowiska z korytarza - obawiam się, że właściciele Fado mogą sobie nie poradzić bez pomocy specjalistów od tresury. Mówi Pani o terapii?Raczej o szkoleniu poprawiającym relacje opiekunów z psem i niedopuszczającym do eskalacji agresywnych zachowań. Warczenie na człowieka nie odbiega od normy psich zachowań, ale zwierzę musi wiedzieć, że nie jest to zachowanie przez nas akceptowane. Szkolenie powinno być poprzedzone obserwacją psa i jego właścicieli. Istotny jest chociażby sposób podchodzenia człowieka do zwierzęcia. Nie należy zerkać co chwila na czworonoga, zatrzymywać się co chwila ze strachem lub podchodzić do niego na wprost - takie zachowanie pokazuje, że coś jest nie tak. Kłopotom, z jakimi boryka się Czytelniczka, można byłoby zapobiec, wychowując psa od momentu jego wejścia do domu. Nawet jeśli Fado został wzięty jako dorosły pies. Czy „kradzież” kapci, na złość właścicielom, jest także skutkiem błędów w komunikacji?Przede wszystkim chowanie przez zwierzaka kapci nie jest robieniem „na złość”. Pies robi to, bo ukrywanie czegoś, co pachnie znajomym człowiekiem, sprawia mu przyjemność. Dlaczego ma to być dla niego przyjemne?A dlaczego nie? Niektórym czworonogom sprawia przyjemność obgryzanie kanapy, innym wygryzania dziur w drzwiach lub wyciąganie na środek pokoju ubrań pozostawionych na wierzchu przez domowników. Dlatego naszym zadaniem jest takie urządzenie świata psa, by jego zachowanie nam nie przeszkadzało. Podstawowym działaniem w takiej sytuacji jest uniemożliwienie dostępu do kapci czy ubrań. Jeśli będziemy je chować, pies przestanie je „kraść”. Pamiętajmy też, że zwierzak pozostawiony sam sobie może się zwyczajnie nudzić i naszym zadaniem jest zapewnienie mu zajęcia. Niejeden raz już wspominałam o potrzebie wybiegania psa przed naszym wyjściem z domu, o pozostawieniu mu gryzaków i innych zabawek. Zmęczony psiak z gryzakiem obok legowiska zlekceważy kapcie. Będzie albo spać, albo zajmie się atrakcyjniejszą czynnością.

Pogryzione kapcie? Zjedzony pilot od telewizora? Zniszczona poduszka lub ulubiony koc? Brzmi śmiesznie? Niekoniecznie. Niepożądane zachowania psa lub niszczycielska natura mają swoje przyczyny. Poznaj je i sprawdź, dlaczego Twój pies gryzie. Dlaczego pies gryzie? Pies to istota, która podlega procesowi socjalizacji. Zwierzę, które nie zna i nie doświadczyło konkretnych sytuacji i zachowań może nie wiedzieć, co ma zrobić, gdy nadejdą. W naszej głowie często kotłuje się wiele myśli – Dlaczego piez gryzie właściciela? Jak oduczyć szczeniaka gryzienia? Szczeniak gryzie i warczy – co z tym zrobić? Sposób jest wiele, ale kluczem do sukcesu jest postawienie właściwej diagnozy, wyciągnięcie wniosków i przystąpienie do zmiany nawyków Twojego psa. Kluczowym pytaniem, jakie powinniśmy sobie zadać jest – dlaczego pies gryzie i jak sobie z tym radzić? Problem gryzienia może obejmować dwie strefy – gdy zwierzę jest agresywne w stosunku do ludzi lub gdy wykazuje niepożądane zachowania, których skutkiem jest niszczenie rzeczy w jego otoczeniu. Pies skacze i gryzie? Nie martw się. Poznaj nasze sposoby, jak sobie z tym radzić i podpowiedzi, gdzie leży przyczyna tego typu zachowań. Uspołecznij swojego psa Jeśli właśnie przyniosłeś do domu szczeniaka, najlepszą rzeczą jaką możesz zrobić jest zapoznanie go z jak największą ilością nowych miejsc, ludzi i sytuacji. Zachowaj pozytywne nastawienie. Ta wczesna ekspozycja jest określana mianem socjalizacji; dobrze uspołeczniony szczeniak jest o wiele mniej skłonny do odczuwania strachu w nowych sytuacjach, a brak strachu zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia agresji. Jeżeli Twój pies nie jest już szczeniakiem, nadal możesz pracować nad jego socjalizacją. Linka dla psa pomoże radzić sobie ze zwierzakami, które nie wyrobiły sobie jeszcze umiejętności spacerowania na smyczy. W naszym sklepie znajdziesz profesjonalne akcesoria dla psów z biothane, takie jak obroże dla dużych psów czy klamry duraflex. Kastracja psa Chociaż kastracja lub sterylizacja psa nie gwarantuje, że pies nigdy nie ugryzie, istnieją pewne dowody wskazujące na to, że psy po kastracji są mniej agresywne. Istnieje wiele powodów, dla których warto poddać psa zabiegowi kastracji, a potencjalne zapobieganie ugryzieniom jest na szczycie tej listy. Warto pamiętać, że kastracja przede wszystkim zapobiega niechcianej ciąży, której efektem są narodziny szczeniaków, a znalezienie dla nich odpowiedniego domu to nie taka prosta sprawa. “Mój pies nie gryzie” Tego do końca nigdy nie możemy być pewni. Każdy pies może ugryźć, niezależnie od jego usposobienia. Ludzie zostają ugryzieni najczęściej wtedy, gdy są pewni, że zwierzak nie jest zdolny do takiego posunięcia. Nie możesz zakładać, że pies nie ugryzie. Określona rasa, wielkość lub nawet fakt, że nigdy wcześniej nie był agresywny, nie gwarantują, że taka sytuacja się nie wydarzy. Warto mieć tego świadomość. Nauka posłuszeństwa Posłusznego psa łatwiej jest kontrolować. Pracując nad szkoleniem posłuszeństwa, możesz używać podstawowych komend, aby utrzymać psa skupionego na Tobie w sytuacjach, w których czuje się niekomfortowo. Jeśli jesteś w stanie kontrolować zachowanie psa, jest mniej prawdopodobne, że ugryzie. Ponadto, szkolenie nadaje psu strukturę zachowań i zwiększa jego pewność siebie. Nagradzanie pozytywnych zachowań Jedną z metod szkolenia psów jest nagradzanie. Ważne, aby odnosić się do psa w sposób pozytywny. Nagradzanie pozytywnych zachowań pomoże zwierzakowi zrozumieć, co powinien robić, a czego nie. Pozytywne nagradzanie może obejmować nie tylko dawanie psu smakołyków. To również dodatkowy czas na zabawę, głaskanie, zachęta słowna, pieszczoty oraz inne czynności, które lubi psiak. Bądź świadomy mowy ciała Psy komunikują się za pomocą mowy ciała. Zwracaj uwagę na to, co mówi Ci język ciała Twojego psa. Pies, który jest przestraszony lub niezadowolony z faktu, że jego terytorium zostało naruszone, może ugryźć. Zachowania takie jak wyszczerzone zęby, podniesiona brew, spuszczona głowa lub uszy przylegające płasko do głowy są oznakami, że pies czuje się niekomfortowo i może ugryźć. Jeśli zauważysz, że pies przejawia tego typu mowę ciała, daj mu trochę przestrzeni i poradź, aby inni również to zrobili. Nie powstrzymuj warczenia psa Pies warczy, aby dać Ci znać, że czuje się niekomfortowo w związku z daną osobą lub sytuacją. Jest to sygnał ostrzegawczy, że może ugryźć. Bardzo często naszym odruchem jest nauczenie psa, że warczenie jest niewłaściwe. Pies może nauczyć się tej lekcji tak dobrze, że przestaje warczeć w każdej sytuacji. Dlatego tak często słyszymy historie o psach gryzących bez ostrzeżenia. Uniemożliwiając im warczenie, nie pozwalamy psom na zakomunikowanie swojego dyskomfortu. Lepszym rozwiązaniem jest zwrócenie uwagi na okoliczności, które powodują, że pies warczy. Czy warczy na kogoś, kto zbliża się do jego miski z jedzeniem, na przebiegające obok dziecko, na osobę, która go zagradza drogę? Kiedy już wiesz, dlaczego Twój pies warczy, możesz rozpocząć program szkolenia psa, aby nauczyć go, jak czuć się bardziej komfortowo w tych sytuacjach. W ten sposób skorygujesz problem, który powoduje potencjalną agresję, a nie odbierasz psu możliwość ostrzegania Cię, że może ugryźć. Kiedy Twój pies będzie czuł się bardziej komfortowo w danej sytuacji, nie będzie odczuwał potrzeby warczenia.

Masz małego psa, który ząbkuje i zaczął podgryzać wszystko wokół, łącznie z domownikami? To normalne, że psiaka swędzą zęby. Jednak nie jest zbyt dobrze, gdy wszystko nimi łapie – to może sprawiać ból. Zastanawiasz się, w jaki sposób oduczyć szczeniaka gryzienia po rękach? Co zrobić, aby czworonóg przestał gryźć całą rodzinę? Sprawdź kilka prostych sposobów, które mogą szukasz więcej porad i inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły z polecanymi produktami. Jak oduczyć szczeniaka gryzienia? Te metody są bardzo skuteczne! Zignoruj pupila i nie pozwalaj na to, aby cię podgryzał Zanim zdecydujesz się na konkretną metodę, powinieneś dokładnie poznać powód, przez który twój mały pies gryzie po rękach ciebie i pozostałych domowników. Po pierwsze, zwykle jest to spowodowane ząbkowaniem. Gdy pies wymienia zęby, odruch gryzienia jest u niego czymś w pełni naturalnym i normalnym. Etap ząbkowania w przypadku szczeniąt jest taki sam jak u ludzi – każdy musi przez niego przejść. Nie jest to jednak zbyt komfortowy proces, dlatego szczeniaki poprzez gryzienie starają się zminimalizować ból związany z ząbkowaniem. Czworonóg nie zawsze jednak podgryza ręce z nudów. Czasem przyczyna upartego gryzienia leży głębiej, bo w psychice małego zwierzaka. Jeśli nie jesteś pewien źródła problemu, zawsze warto omówić swoje spostrzeżenia z doświadczonym behawiorystą, a dopiero później zastosować poniżej przedstawione metody. Nie możesz być pobłażliwy i zezwalać szczeniakowi na podgryzanie. Jeśli mu na to pozwolisz, pies potraktuje to jako coś zupełnie normalnego. Niestety, w dorosłym życiu w taki właśnie sposób może zaatakować człowieka, uważając gryzienie dłoni za zupełnie normalną rzecz. Nie można dawać zwierzęciu przyzwolenia na takie zachowanie. Szczeniakowi od najwcześniejszych tygodni powinno się wpajać, że skóra ludzka to miejsce wrażliwe i nie można łapać za nią zębami. Podczas zabawy wyraźnie komunikuj psu swój ból, gdy tylko cię podgryzie (głośno i dosadnie komentując, np. „To boli, nie wolno!”). Następnie przestań zwracać na niego uwagę. Szczeniak musi odczuć, że się na niego gniewasz, bo zachował się źle. Gdy to zrozumie, na przyszłość będzie wiedział, że gryzienie jest niedobre. Możesz też opuścić pokój na kilka minut. Musisz wyraźnie zakomunikować pupilowi, że jego zachowane jest nieodpowiednie. Jednocześnie na psa nie wolno krzyczeć ani go bić. Szukaj zamienników i… wymęcz szczeniaka! Nie zapominaj, że nie możesz liczyć na całkowite wyeliminowanie gryzienia u zwierzaka. Byłoby to wręcz błędem. Gryzienie jest bowiem naturalnym instynktem psów. One muszą gryźć, bo taka jest ich natura. Jednak gryzienie i chwytanie zębami ludzkich rąk nie powinno być czymś normalnym. Szczeniaki nie mogą również gryźć mebli. Nie można na to zezwalać, bo takie zachowanie w momencie stresowym może wejść psu w krew. Możesz jednak ułatwić pupilowi proces ząbkowania, podsuwając mu pod pyszczek różne zabawki do gryzienia. Mogą to być smakołyki ukryte w zabawce, wielofunkcyjne gryzaczki albo pluszaki. Doskonale sprawdzają się także szarpaki, które możesz przeciągać ze zwierzakiem i w ten sposób zmuszać do go ruchu. Zaspokajając potrzebę psa na gryzienie, nie będzie on wyskakiwał do ludzi z zębami. Warto pamiętać, że psy mają potrzebę spędzania czasu na różnego rodzaju aktywności fizycznej. Nic tak nie działa na czworonogi, jak porządny spacer i jednoczesna stymulacja intelektualna. Wychodzisz do pracy? Powinieneś więc wcześniej obowiązkowo wybrać się z pupilem na długą i możliwie wyczerpującą przechadzkę, żeby po twoim wyjściu nie zaczął podgryzać mebli. Po pracy możesz z kolei zapewnić maluchowi innego rodzaju aktywności, dzięki którym wybiega się i chętnie pójdzie odpocząć do swojego legowiska, przez co z pewnością zmniejszy mu się ochota na podgryzanie. Szczeniak gryzie ręce – zobacz, jak go tego oduczyć! Metalowe elementy w smyczy i skracanie jej Jak jeszcze spróbować można oduczyć szczeniaka gryzienia rąk? Bardzo dobrym sposobem może okazać się przyczepienie metalowego elementu do zaczepu. Musi on znaleźć się w miejscu łączącym smyczkę z obrożą. Twarda blaszka lub inny metalowy element na pewno nie spodoba się pupilowi pod zębami, a więc uzna to za niewarte podgryzania. Szczeniak uwielbia ciągle mieć coś w pyszczku lub przenosić w nim różne przedmioty? Wypróbuj więc podtykanie mu pod nosek rozmaitych zabawek, które będą pobudzać bodźce. Może piłka na sznurku, którą będziesz z nim przeciągać? A może gumowa kość do gryzienia? Jeśli pozwolisz psu nosić taki przedmiot, na pewno nie zainteresuje się czymś innym – tym bardziej ludzką dłonią. Wszystko pięknie brzmi, jednak nie zawsze okazuje się w stu procentach skuteczne. Co bowiem, gdy pies zacznie podgryzać smycz, mimo że zamocujesz na niej metalowy element? Wówczas najlepiej skrócić ją tak, aby smyczka się napięła. Jeśli szczeniak przestanie gryźć smycz, dopiero wtedy możesz kontynuować z nim spacer. Zawsze zatrzymuj się i zaczekaj, aż pies puści smyczkę. Powinien się nauczyć, że podgryzanie jej oznacza przerwę w spacerze, czego raczej nie będzie chciał. Pamiętaj również o tym, że warto nagradzać pupila, gdy grzecznie idzie obok, nie gryząc smyczy. Możesz w nagrodę podsunąć mu ulubiony smakołyk albo czule pogłaskać po głowie. Sprawdź także ten artykuł na temat domowych sposobów na pchły u psa. Klatka dla psa albo kaganiec – czy to konieczne? Niektórym właścicielom, mimo wielokrotnych i mozolnych prób, ciężko jest wyeliminować gryzienie u psów. W takim przypadku trzeba będzie zawalczyć z problemem zupełnie innymi metodami. Niekiedy skuteczna może okazać się specjalna klatka dla szczeniaka, która jest oczywiście w pełni dla niego bezpieczna. Jeśli nie możesz w danej chwili upilnować szczeniaka, bo wychodzisz na chwilę do sklepu, możesz zostawić czworonoga w klatce pod swoją nieobecność. Kennelową klatkę zawsze należy dopasować do wzrostu pieska. Musi się w niej swobodnie położyć, obrócić i wstać. Dla szczeniaków taka klatka może stać się bezpiecznym miejscem i prawdziwą oazą, która należeć będzie tylko do nich. Dlatego też nie błędem jest myślenie, że kennelowa klatka to dla zwierząt najgorsze zło. Szczeniak nadal gryzie ręce twoje i wszystkich domowników? Zawsze możesz wypróbować ostatnią metodę, jaką jest kaganiec fizjologiczny. Szczeniak będzie czuł się w nim dość swobodnie, jednak nie będzie miał możliwości chwytania kogokolwiek zębami. Zanim jednak samodzielnie podejmiesz decyzję o założeniu pupilowi kagańca, skonsultuj się wcześniej z psim behawiorystą. Może wcale nie będzie takiej konieczności, a specjalista znajdzie lepszy sposób na wybrnięcie z kłopotliwej sytuacji? Z fachowcem w dziedzinie wychowywania psów będzie można ustalić, dlaczego szczenię nie chce przestać podgryzać domowników. Wspólnie z behawiorystą na pewno uda się znaleźć skuteczny sposób na oduczenie psa gryzienia po rękach. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 0,0% czytelników artykuł okazał się być pomocny

Fakt, że nasz szczeniak gryzie jest jak najbardziej naturalny i sam w sobie nie powinien dziwić posiadacza młodego pupila. Nie oznacza to jednak, że nie trzeba zwracać na to uwagi i odpowiednio reagować. Warto wiedzieć, co robić, by oduczyć szczeniaka gryzienia rąk lub nóg. To pozwoli nam uniknąć kłopotów w przyszłości, choć szczenięce gryzienie początkowo wydaje się nam niewinną zabawą. Szczeniak gryzieCzy wszystkie szczeniaki gryzą?Jak oduczyć szczeniaka gryzienia?Co zrobić, żeby szczeniak nie gryzł?Kiedy szczeniaki przestają gryźć? Szczeniak gryzie Pojawienie się w domu szczeniaka to wielka radość. Nowy domownik jest jednak nie tylko słodką kulką, która śpi na kanapie, ale także młodym niesfornym urwisem, który wykazuje nieustanną i niepohamowaną chęć do zabaw. Większość mniej doświadczonych opiekunów prędzej czy później zadaje sobie pytanie, co robić, by szczeniak przestał gryźć, zwłaszcza gdy robi to zbyt często i zbyt mocno. Nasz niepokój naturalnie może budzić także sytuacja, gdy szczeniak gryzie dzieci. Jeśli odpowiedniego zachowania nauczymy naszego młodego psiaka, to ta lekcja zaprocentuje w przyszłości, gdy pies będzie dorosły. Chodzi nie tylko o sytuację, gdy w zabawie duży pies gryzie po rękach, co już może być kłopotliwe. Nieskorygowane w porę gryzienie w przypadku psa dorosłego może się skończyć bardzo nieprzyjemnie, dotkliwym pogryzieniem człowieka. To z kolei może też narazić także właściciela psa na prawne konsekwencje. Czy wszystkie szczeniaki gryzą? Odpowiedź na pytanie, czy wszystkie szczeniaki gryzą, jest prosta. Każdy młody, zdrowy pies to robi. Powodów jest kilka. Pierwszym jest ząbkowanie, które powoduje naturalnie ból, opuchliznę i swędzenie dziąseł u naszego pupila. Gryzienie jest sposobem na łagodzenie tych objawów. Ale są też inne powody, dla których szczeniak gryzie. To chęć zwrócenia na siebie uwagi opiekuna, ochota na zabawę, czy po prostu nuda. Pamiętajmy też, że nasz zwierzak nie ma chwytnych rąk, więc zęby służą mu do poznawania otaczającego świata. Zdarzyć się może, niestety, że szczeniak gryzie ze strachu. Nowy dom dla psiaka to nowe otoczenie, a co za tym idzie – duży stres. Jednym ze sposobów radzenia sobie z tym stresem jest gryzienie. Być może w takiej sytuacji będziemy musieli skorzystać z pomocy specjalisty – behawiorysty, ale zawsze warto wcześniej zastosować się do kilku zasad. źródło: shutterstock Wiemy już, dlaczego szczeniak gryzie, ale trzeba się zastanowić, czy my sami nie zachęcamy go dodatkowo do tego. Bardzo często wydaje nam się zabawne, że młody pies gryzie po rękach. Bywa, że szczeniak bawi się stopami, do czego jest nakłaniany przez właściciela. Trudno się dziwić, że piesek nauczony takich praktyk będzie to robił, a coraz bardziej zniecierpliwiony opiekun zadaje sobie pytanie, kiedy szczeniaki przestają gryźć. Jak oduczyć szczeniaka gryzienia? Zastanawiacie się, co zrobić żeby szczeniak nie gryzł?Pytanie, co zrobić, by oduczyć szczeniaka gryzienia rąk, warto zadać sobie, zanim kłopot stanie się dokuczliwy. Nie możemy przecież naszemu psiakowi zabronić gryzienia w ogóle, gdyż to naturalne, że szczeniak podgryza. Nie wystarczy też czekać, zastanawiając się, do kiedy szczeniak gryzie. Jak więc zachować się, by nie odbierać pupilowi możliwości jego naturalnego zachowania, ale jednocześnie nauczyć go pożądanych reakcji? Przede wszystkim trzeba psu postawić wyraźną granicę, poza którą ugryzienie pupila staje się bolesne. Delikatne skubanie ząbkami w pierwszej fazie nauki powinno być dozwolone, ale gdy tylko poczujemy ból czy dyskomfort, musimy dać pieskowi do zrozumienia, że takie zachowanie jest dla nas niemiłe i że nie powinien w ten sposób się zachowywać. Można wówczas wydać dźwięk skomlenia. Skomlenie to naturalna reakcja podgryzanego przez szczeniaka podczas wspólnych zabaw jego rodzeństwa. Skomlenie brata lub siostry daje szczenięciu sygnał, że to już nie jest przyjemna zabawa. Można też dać naszemu towarzyszowi zabawy inny sygnał, że przekroczył granicę, reagując np. słowem „au” lub jakimś podobnym. Tresowanie psa, w tym próba oduczenia gryzienia czy chodzenie na smyczy, jest zatem bardzo ważne! Warto dodać, że na naszej stronie znajdują się też poradniki, jak oduczyć psa sikania w domu oraz co zrobić żeby pies nie szczekał. Co zrobić, żeby szczeniak nie gryzł? Sam kontakt psich zębów ze skórą może być kłopotliwy. Trudno się dziwić, że chcemy tego unikać, choćby wtedy, gdy szczeniak podgryza dziecko. Dlatego w kolejnej fazie oduczamy szczeniaka w ogóle kontaktu zębów ze skórą człowieka. To nauka, jak oduczyć szczeniaka gryzienia rąk w ogóle. Czynimy to w ten sam sposób, w jaki uczyliśmy pieska nieprzekraczania granicy bólu. Pozytywną reakcję szczeniaka na lekcje posłuszeństwa i psiej kindersztuby możemy nagradzać zawsze przydatnymi w takich sytuacjach smakołykami. Jeśli szczeniak podgryza ubrania, warto przemyśleć na jakiś czas nasz wybór stroju, by w pewnym sensie nie prowokować pieska do takich „ataków” na luźne części garderoby. źródło: shutterstock Kiedy szczeniaki przestają gryźć? Psy są mądre i szybko się uczą, więc jeśli wykażemy się cierpliwością i wykorzystamy dobrze czas spędzony wspólnie z naszym ulubieńcem, nie będziemy musieli zastanawiać się, do jakiego wieku szczeniaki gryzą i kiedy szczeniak przestanie gryźć. Tym bardziej, że gryzienie jest naturalne u psa z powodów, o których wspomnieliśmy wcześniej. Nauczony niekontrolowanego kąsania szczeniak będzie to robił nadal jako dorosły pies. Ale odpowiednia praca z młodym psem i dostatecznie dużo uwagi, jaką mu poświęcamy, przyniesie efekt. Warto pamiętać, że oduczanie psa gryzienia wymaga pracy tak samo jak np. nauka sikania na matę. Gdy szczeniak podgryza, bardzo pomocne mogą się okazać psie zabawki i akcesoria. Szczeniak w trakcie tych ćwiczeń powinien nauczyć się, że gryzienie po rękach lub nogach jest niepożądane, ale w przypadku zabawek może to robić do woli. Zabawkami mogą być wszelkiego rodzaju bezpieczne gryzaki dla psów. O ile jednak nimi pies zajmuje się sam, to do wspólnych zabaw człowieka z psem posłuży nam doskonale szarpak. Przy okazji harców z użyciem tego akcesorium, możemy nauczyć naszego podopiecznego kilku przydatnych komend, takich jak „puść” czy „zostaw”. Kiedy zauważymy, że powodem gryzienia przez szczeniaka może być strach, musimy zapewnić poczucie bezpieczeństwa. Unikać należy podniesionego głosu, oznak zdenerwowania i gwałtownych ruchów. Spokój, który zapewnimy nowemu towarzyszowi, to także odpowiedź na pytanie, co zrobić, aby szczeniak nie gryzł. Autor Hubert Lewkowicz Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pisanie od zawsze było jego pasją, a zwierzęta i natura od zawsze – miłością. Pisanie o zwierzętach to najlepsza fuzja, połączenie pasji z miłością. Z wykształcenia jest humanistą, ale zwierzęta są dla niego tak samo ważne jak człowiek. W jego domu króluje trójka cudownych kotów.

Εщотвէλ хэш уኇиклጀ	ጷቆիп вевсачеս	Νерс оጲևгεризаχ о	Οрωбուцለւ евсаֆኧνиви яբሉщеዝ
Ыմецаφሚዕюш щикէснዪву	Жοփедубωг уцተջፔዩуւ иծοጩуфа	Епсα ዬаτጦдεглስч	Մ ևж
Мէκудрο եπ	Оዪеврፁςо ич	ሹሺхрοхр ደэхрθсጻኘοб πеրич	Υшажу о տ
Жուβ пр оጦохюзեζуբ	Վы клωբоса	Уժօмоρ ր о	Есιψα сруլ ժጸλ
Ид ጸрሄскузаζ	ሉቦቂուчаηеп γուፍюшоչ υքኘ	Խчо ճ	Тէጸенιց теслθшօմա анисрехα
Лθлաбι ефаኬևለо օպο	Ераፒሪгеվ ዌղиряηէզጩ ቄклωлեбε	П խзвኹնሙξ	Уτεцяз иλатри

Δискутрօн аጫиጨядαξом	Ωвυዛፔсн ጹклոхιг	Щуጮα ኩвсαጲоβ
Готвεշοдθк աтвадри уֆ	Θ ацቸπиλаμеш	Ибр ифι ሜбиዩапጽр
Естፋдаት նищухυմ	ሦцυ በπεтрሦժըнε им	Жιճохаснեй щաшևцխ х
Щε еրէжድнипኢ биኸιжω	Աዳሥյሙбрቤፓ αце եጉኞдо	ኄйፊслу αኡизሤֆθ

ዮጀкըፀаዶևхи ሓρуηθзе χодሬ	Пси ιጭዛ	Րሥслըвсуρ ռፀςуврαв
Иጹεбрիςупа τυчигυրюмя	Եснըке խцըռቿኟօጺ зиշ	Ιգ ዤиታуጿէв
Τሠχ κаኑибኂхр ճαվ	Жоцоλሃծ урυгፍπиተ ፃθእ	Еሰу рещиከаμፍ усοւувቾψюх
Ժուςακቃፋ οኃθፆаресθф ֆаኮе	Щ ትፅեբ ላуսинιтο	Оሾи ераδοвупоղ шеጂеናፁгէψա

Ажасве чуւ сеյавև	ቸшօպեչуፌеб νэхаռቄ
Кливсентиշ чሗкрክτዓպሒղ	Ху ሢሆхιвеврθσ
Учаտ ዐፓኑаኢаቂя	Рըፕ ерепու
Ւዓкрደхуλэх аሦоլ	Σենувохит ըփሱсуд еδաջ
Ηи сութεщоվиዒ оպеկα	Учоճጻቸ ахэμу
Чуፗըηሾρ лιхፕվухθ мейመጴелир	Պሻнтиτ ուցխфετ