JAK WYOBRAŻAMY SOBIE ŻYCIE PO ŚMIERCI? … czyli komentarz do naszych filmów o raju w różnych religiach. Wielu chciałoby się dowiedzieć, co czeka nas po śmierci. A religie świata starają się na to pytanie odpowiedzieć. Zobaczcie jak. CHRZEŚCIJAŃSTWO - "Dom Ojca" Z Biblii wynika, że niebo wyobrażone jest jako "Dom Ojca", miejscem wielkiej radości, wynikającej z miłości jednoczącej człowieka z Bogiem. Życie w niebie u chrześcijan ma charakter wspólnotowy, a centrum wspólnoty stanowi Osoba Ojca, Chrystusa i Ducha Świętego. Chodzi tu o radość bycia rozpoznanym przez Trójcę Osób - uznane zostaną wszystkie wysiłki miłości, sprawiedliwości, pracy i cierpienia - okaże się po prostu wielkość człowieka, i to w oczach Boga. W niebie każdy będzie indywidualną osobą z całym bogactwem swego życia ukształtowanego w trakcie pobytu na ziemi. Warto pamiętać, że także w niebie będziemy różni. Co dzieje się na końcu naszego życia? Na końcu naszego życia umieramy. Śmierć to nic innego jak oddzielenie ciała i duszy. Dusza ludzka jest wieczna. Po śmierci dusza staje przed Bogiem. Na Sądzie Ostatecznym nasze ciało ponownie zjednoczy się z duszą. Nasze ciała zmartwychwstaną. Co będziemy robić w niebie? Chrześcijanie wierzą, że życie wieczne zaczyna się już tu na ziemi a nie dopiero po śmierci. Nasze życie po śmierci nie jest nowym początkiem, ale raczej wypełnieniem tego życia w łasce. Co to jest niebo? Dla chrześcijan nie chodzi tu o wypełnienie wszystkich ziemskich pragnień. Niebo nie koncentruje się na brzuchu. Niebo to obraz uczty niebieskiej. Dusza jednoczy się z tym za którym tęskni – Bogiem. To intymne zjednoczenie. Niebo to doskonałe zjednoczenie z Bogiem. ISLAM - "dżannah"(ogród) Jak zatem wygląda życie po śmierci dobrego muzułmanina? Według religii islamu, raj, do którego trafiają wierzący w Allaha, to "dżannah" - ogród, do którego dostanie się jest nagrodą za dobre czyny i wiarę. Muzułmanie wierzą, że po śmierci dusze spotykają dwóch aniołów: Nakira i Munkara, którzy wypytują o przebieg życia doczesnego oraz decydują o dalszych losach zmarłych. Kiedy anioły mają do czynienia z grzesznikami przybierają formę wielkich, czarnych, mrocznych postaci, mówią donośnym i przerażającym głosem, a ich oczy oślepiają sądzonych. Z kolei w przypadku napotkania osób bogobojnych objawiają się jako przyjaciele, o łagodnym wyglądzie, zadający pytania życzliwym tonem. Raj w Islamie wskazywany jest jako duży ogród strzeżony przez anioła Ridwana. W tym miejscu panuje przepych, bogactwo i szczęście, a ich symbolami są złote drzewa, pałace z pereł oraz fontanny z imbirem. Wszyscy są tam równi sobie i mają zawsze po 33 lata. W raju muzułmanów są domy z pereł i drzewa o pniach ze złota. Jego mieszkańcy nigdy nie śpią - Mahomet powiedział, że sen jest siostrą śmierci. Na mężczyzn czekają w raju doskonałe małżonki - hurysy. Kobiety zostaną z mężami, których miały na Ziemi. Rajskie dziewice i młodzieńcy to oczyszczone dusze. W niebie przebywać będą również aniołowie, którzy głoszą nieustannie Bożą chwałę, otaczają Jego tron. Koraniczne opisy raju zwracają uwagę na olbrzymią przestrzeń, która jest do dyspozycji zbawionych. Ogrody są niczym sady i winnice, w których zorganizowane jest życie mieszkańców. Mieszkańcy raju będą mieli poczucie pokoju i bezpieczeństwa, ponieważ będą wolni od grzechu i nie zaznają nigdy śmierci. Nie będzie między nimi sporów i waśni, kłótni ani zawiści, ponieważ każdy otrzyma wszystko w obfitości. Opis niebiańskiej szczęśliwości w Koranie jest pełen radości życia. Podkreśla się piękno stworzenia i korzystanie z jego dobrodziejstw w granicach, które wyznaczył Bóg. JUDAIZM: Olam Haba (Przyszły Świat) Jak zatem wygląda raj według żydów? Ten, kto żył dobrze, po śmierci trafia właśnie do Olam Haba. Olam Haba (Przyszły Świat) to „stan przebywania duszy z Bogiem” Nie wiadomo do końca jak wygląda Olam ha-ba, bo też judaizm zaleca raczej zajmowanie się tym, co tu i teraz. Niektórzy mówią, że to będzie powrót do stanu stanu na początku stworzenia, sprzed momentu, w którym Ewa zjadła zakazany owoc. Ale to jest tylko jedna z interpretacji. Inna mówi o tym, że Olam Haba to będzie nasz świat, ale doprowadzony do doskonałości Przedsmak nieba można poznać już na ziemi, jak mówi Talmud, pobożne i sprawiedliwe życie sprawia, że człowiek już za życia może czuć się jak w raju. Gdy człowiek umiera, jego ciało wraca do ziemi, ale- według judaizmu- jego dusza wraca do Stwórcy. Dusza ulega procesowi oczyszczenia z duchowych skażeń, nim powróci do Boga. Żydzi wierzą w dwa światy, ten, który jest materialny i ten, który nadejdzie. Ten drugi jest światem duchowym. Wierzymy, że ci, którzy zasłużą otrzymają nagrodę w tym drugim świecie. Wszyscy zostaną osądzeni według ich czynów. Żydzi wierzą w nieśmiertelność ludzkiej duszy, ale jednocześnie w to, że po śmierci dusza nie może się dalej doskonalić bez ciała. Po śmierci każdy będzie musiał stanąć przed sądem, gdzie zostanie rozliczony ze swoich dobrych i złych uczynków. Grzesznicy trafiają do Gehinom, gdzie odpokutowują za popełnione przez siebie w życiu błędy. Co ciekawe, miejsce raju nie jest w judaizmie precyzyjnie zdiagnozowane. Wyznawcy podkreślają, że nikt nie wie jak będzie wyglądał ich raj i nie wiedzą co ich w nim czeka. Ma to jednak być coś dobrego, pochodzącego do Boga. Jak wyobrażamy sobie życie po śmierci? Wielu chciałoby się dowiedzieć, co czeka nas po śmierci. A religie świata starają się na to pytanie odpowiedzieć. Zobaczcie jak. Hinduizm – zjednoczenie z boską istotą. Po śmierci dusza, obleczona w subtelne, niewidzialne ciało przechodzi do innego istnienia. Jeśli nie osiągnie go od razu, odbywa wędrówkę, podczas której syci swój głód posiłkiem przynoszonym przez krewnych na ofiarę zmarłym. Nagrodą jest określony pobyt w niebie. Kto wyzwolił się już z konieczności ponownych narodzin i wcieleń, przebywa na stałe w świecie pozaziemskim w obecności boga. Wygasza wówczas całkowicie wszelka indywidualność, którą wchłania wszechogarniający duch. Hindusi wierzą, że ludzkie życie nie jest zależne od śmierci, co definiuje reinkarnacja. Zgodnie z tym pojęciem każde kolejne wcielenie jest kontynuacją poprzedniego, a więc śmierć nigdy nie jest uznawana za koniec życia. Zjawisko kolejnych reinkarnacji nazywane jest kręgiem Samary. Wiara w reinkarnację jest wśród wyznawców hinduizmu powszechna. Wierzą oni, że dusza przechodzi przez coraz wyższe postacie: od przedmiotu, przez rośliny i zwierzęta, a następnie człowieka. Duch porzuca zużyte ciało, by nowe przyoblec, jak człowiek co odzież znoszoną na świeżą zamienia. Istnieją też wyższe formy, które wiążą się z jeszcze większym zjednoczeniem z Bogiem. Hinduizm zakłada, że celem każdego człowieka jest uwolnienie się z tego kręgu, co ma przynieść duszy „moksę” czyli wyzwolenie. Zakończenie kolejnych wcieleń ma przynieść zjednoczenie się z boską istotą. Buddyzm – nirwana (wygaśnięcie) Kiedy pytasz naszą nauczycielkę, co będzie po śmierci, ona odpowiada: spójrz jak twoje życie wygląda teraz . U nas bardzo niewiele mówi się o zaświatach. Buddyści nie wierzą w nieśmiertelność ludzkiej duszy. Zgodnie z buddyzmem śmierć ciała oznacza rozpad człowieka na pięć składników: formę materialną, uczucia, rozum, wolę oraz świadomość. Buddyści uważają, że jednostka jest w swej istocie wieczna, dopóki nie osiągnie wyzwolenia z wszelkich pragnień (nirwany). Od tego momentu ponowne narodzenie już nie następuje. Brak wiary buddystów w nieśmiertelną i niezmienną duszę. Celem każdego buddysty jest uzyskanie nirwany, czyli wyzwolenia od kolejnych inkarnacji. Nirwana (wygaśnięcie)- wymaga uwolnienia od 3 wad: nienawiści, żądzy i błędnych mniemań, co jest możliwe jeszcze w obecnym życiu. Nirwana jest nicością i stąd porównuje się ją do pustej przestrzeni. Nieba ułożone są jedno nad drugim- wyższe niebo daje wyższe szczęście. Mimo to pobyt w niebie nie jest godny mędrca, gdyż okres niebiański kończy się powrotem do nieszczęść na ziemi. Ostateczne uwolnienie od cierpień zapewnia dopiero osiągnięcie nirwany. Źródła: Albert